TIJD DER VERGETELHEID

Een heksenprogrom in Vlaanderen Twaalfde eeuw... Het gekrijs en gebrul van de woeste menigte verscheurde de nachtelijke stilte van het donkere woud. Een oude uil fladderde klapwiekend krassend op, daarmee sommigen de stuipen op het lijf jagend. Een boer bleef wankelend staan om zichzelf moed in te drinken met een fikse portie zelfgestookte aardappeljenever en trachtte zijn naakte doodsangst te versmoren onder de dikke wattenpakken van de alcoholische roes. De toortsen wierpen grillige lichtschaduwen af op het almaar knoestiger wordend geboomte, naarmate de menigte langzaamaan vorderde.

Huidige eeuw... Een vrouw is buiten zichzelf van doodsangst door een soort epilepsie aanval en volgt de weg die de oude Vlaamse boeren ook hebben gevolgd om de heks te grijpen. Maar wat... als blijkt dat ze zelf die heks was?