NIET-REVALIDEERBAAR

Niet-revalideerbaar vertelt het verhaal van Andre die op 62-jarige leeftijd een tweede hersenbloeding krijgt. Vier jaar eerder was de eerste hersenbloeding die, voor zover je dat kan zeggen van een hersenbloeding, nauwelijks impact had. De gevolgen zijn overwegend positief. Andre heeft twee maanden een nieuwe liefde wanneer de tweede hersenbloeding toeslaat. Dit keer met verregaande gevolgen. Vijf weken en twee ziekenhuizen verder krijgt hij van de arts in de revalidatiekliniek het kenmerk niet-revalideerbaar opgeplakt. Rechterkant verlamd, veroordeeld tot een rolstoel en een cognitietest geeft niet het verlangde resultaat. Een paar dagen na het gesprek met de revalidatiearts gaat het licht aan. Stukje bij beetje krabbelt Andre overeind. Na ruim 3,5 maand verlaat hij de revalidatiekliniek en keert terug naar zijn eigen appartement. Het revalideren gaat door. Acupunctuur, fysiotherapie, de stille kracht en Qigong zijn benoembare onderdelen. Strompelen wordt lopen en lopen begint op wandelen te lijken na 5 jaar. Re-integratie op het werk is een voorbeeld van hoe het niet moet.