ICIMIZDEKI SEYTAN

"Icimizdeki Seytan", Sabahattin Ali''nin 1940 yilinda yayimladigi bir romandir. Roman, Macide ve Omer isimli iki onemli karakterin askini icerir. Eserde kisilerin ic konusmalari ve kendileri ile hesaplasmalari yaygin olarak kullanilmis, bu yolla duygu ve hisler cok basarili bir sekilde anlatilmistir. Omer''in surekli kendini sorgulamasi, olaylara cozum uretmek istemesi ve basarisiz olmasi goze carpan hususlardandir. Omer bu sikintilari icindeki seytandan kaynaklandigina kanaat getiriyor. Bu romaninda, Sabahattin Ali toplumsal gundemin kisilikler uzerindeki baskisini ve gucsuz insanin "kapana kisilmisligini" etkileyici bir bicimde anlatiyor:

"Ogleden evvel saat on birde Kadikoy''den Kopru''ye hareket eden vapurun guvertesinde iki genc yan yana oturmus konusuyorlardi. Deniz tarafinda bulunani sismanca, acik kumral sacli, beyaz yuzlu bir delikanli idi. Baga bir gozlugun altinda daima yari kapali gibi duran ve esya uzerinde agir agir dolasan kahverengi miyop gozlerini vakit vakitarkadasina ve solda, gunesin ziyasi altinda uzanan denize ceviriyordu. Duz ve biraz uzunca saclari, arkaya atilmis olan sapkasinin altindan dokulerek sag kasini ve gozkapaginin bir kismini Ortuyordu.