HET KERKINTERIEUR OP DE SCHOP

Nadat de Reformatie in ons land voet aan de grond had gekregen, werden de
kerken gezuiverd van alles wat aan de katholieke eredienst herinnerde. Dat is
althans het gangbare beeld. Aan de hand van tal van voorbeelden uit oude
stads- en dorpskerken laten de auteurs zien dat toch veel middeleeuwse
interieuronderdelen (preekstoelen, koorhekken en orgels) gehandhaafd zijn en
dat nieuwe (doophekken, pilaarbanken en tekstborden) eraan zijn toegevoegd.
Ook staan de auteurs stil bij verwijderde onderdelen die later weer zijn
teruggebracht, zoals doopvonten, muurschilderingen en nissen. Met speciale
aandacht voor het vroegste protestantse zilveren avondmaalsgerei biedt Het
kerkinterieur op de schop een fraai overzicht van de interieurs van protestantse
kerken en het gebruik ervan - met een nadruk op de periode van 1572 tot
halverwege de zeventiende eeuw.