Lach maar, al staren ze je aan. Sprankel maar. En laat ze maar. Laat ze maar denken, al huil je tien minuten lang, als een klein kind, te midden van een groep volslagen onbekenden. Probeer maar, ook al voel je de daver in je stem en de twijfel in je hart. Als het niet lukt, probeer dan vooral nog een keer. Denk na bij elke stap die je zet, groot of klein, maar denk vooral niet te veel na. Heb vertrouwen. Je bent op de goeie weg. Wees dankbaar, dankbaar voor alle kleine dingen op je pad, al is het maar voor dat ene lieveheersbeestje dat net in je ooghoek verscheen, op het moment dat je dacht dat je door de grond zou zakken. Je bent niet door de grond gezakt. Je staat er nog. En je staat heus niet alleen!

In deze authentieke getuigenis toont Karen de moeizame weg die ze afgelopen jaren aflegde, een pad vol ups en downs, maar wel een dat haar dichter bij de stem van haar ware ik bracht, vol vreugde, creativiteit en (zelf)liefde.

Over de auteur

Karen Geens (1992) studeerde af als master in het tolken aan de KU Leuven en startte haar carriere in het onderwijs. Ze speelt, schrijft, vertelt verhalen en brengt mensen met elkaar in verbinding, maar ze volgt in de eerste plaats, altijd en overal, haar hart.