Het geengageerde oeuvre van Pelagie Gbaguidi

In deze publicatie toont Pelagie Gbaguidi (?1965) nieuwe schilderijen, werken met textiel en tekeningen. De kunstenares ziet zichzelf als een hedendaagse 'griot', iemand die het individuele geheugen en het voorouderlijke verleden met elkaar verbindt. Haar werk is een lezing van de tekenen en sporen van trauma en gaat de confrontatie aan met koloniale en postkoloniale geschiedenissen. Ze hercontextualiseert archieven en verhalen om het proces van vergeten te onthullen en tegen te gaan. De beelden die Gbaguidi creeert, via schilderijen, tekeningen, installaties of performance, bestrijden het binaire denken, archetypes en vereenvoudigingen.

In 2021 creeerde Pelagie Gbaguidi een fresco in Centre Pompidou in Metz, geinspireerd op de geschriften en werken van Etel Adnan. Momenteel is er ook werk van haar te zien in het Centre Wallonie-Bruxelles in Parijs en in Z33 in Hasselt. In het Frans Masereelcentrum in Kasterlee ontwikkelde ze onlangs twee lithografieen die het wereldwijde hongerprobleem als onderwerp hebben.

Pelagie Gbaguidi nam deel aan verscheidene internationale tentoonstellingen. Haar werk was ook al te zien in Centre Pompidou in Metz, het Middelheimmuseum in Antwerpen, WIELS in Brussel, Musee d'Art Contemporain de la Haute-Vienne in Rochechouart, het Stadtmuseum in Munchen, MMK in Frankfurt en het National Museum of African Art - Smithsonian Institution in Washington D.C.

In samenwerking met Zeno X Gallery, waar tot 30 april 2022 haar solotentoonstelling Le jour se leve loopt.