Henri en Henriette van Hasselt waren op 5 september 1942 nauwelijks een
jaar getrouwd, toen ze werden gearresteerd. Binnen de familie werd er niet of
nauwelijks over gesproken. Daarom wist Ron, de ik- guur van dit op feiten
gebaseerde verhaal, eigenlijk niet veel meer dan dat Henri een oom was die
'niet was teruggekeerd'. Door een onverwachte vondst komt hij meer op het
spoor.

Stap voor stap worden de gebeurtenissen uit de oorlogsjaren gereconstrueerd.
Uit het zich vormende verhaal komt steeds nadrukkelijker een 'stille man' naar
voren. Hij heeft een cruciale rol gespeeld bij de onderduik van Henri en Henriette.
Maar hoe is het nu werkelijk gegaan?

'De meeste verhalen zijn anders gebeurd dan dat ze worden
verteld', zegt de ik- guur. Hij ziet dat iedereen zijn of haar
eigen waarheid heeft en zijn eigen vanzelfsprekende gelijk
waaraan feiten worden getoetst, aanvaard of verworpen.

Wat overblijft zijn de verhalen die in ons hoofd
rondspinnen. Die kunnen we proberen vorm te
geven, zoals het scenaristenduo Mireille en Hidde
probeert te doen. Daarmee blijft de waanzin, wanhoop
en woede van de Tweede Wereldoorlog tot in
het heden actueel. Je daarin verdiepen is niet zonder
gevaren. Zeker niet bij mensen die daarover zo
goed mogelijk hun verhaal willen vertellen.